سبک زندگی جدید، انسان ها را به سمت استفاده ی بیشتر از پلاستیک ها سوق داده است، به طوریکه شاهد مصرف روزافزون این دسته از مواد در بخش های مختلف از جمله کشاورزی، بسته بندی شامل ظروف حمل و نگهداری مواد غذایی، منسوجات و … هستیم. پلاستیک های با منشا مواد نفتی بین 500 تا 2000 سال در طبیعت باقی می مانند و در چرخه خود به قطعات کوچکتر موسوم به میکروپلاستیک و حتی نانوپلاستیک تبدیل می شوند. این ذرات بسیار کوچک وارد زنجیره ی غذایی شده و از طرق مختلف زندگی جانداران از حیوانات، پرندگان و آبزیان گرفته تا انسان ها را به مخاطره می اندازند. پلاستیک های رهاشده و باقی مانده در طبیعت منجر به مختل شدن زندگی جانداران می شوند. بسیاری از حیوانات و خصوصا پرندگان خشکی یا آبزیان با بلعیدن پلاستیک هایی که آن ها را با غذا اشتباه گرفته اند دچار مسمومیت، خفگی و حتی مرگ می شوند. تولید و دفع پلاستیک‌ها منجر به انتشار گازهای گلخانه‌ای مانند دی‌اکسید کربن (CO₂​) در جو زمین می‌شود. این گازها موجب افزایش گرمایش جهانی، تغییرات اقلیم های آب و هوایی و از بین رفتن لایه ازون می شوند. براساس تحقیقات جدید، میکرو و نانوپلاستیک ها در بافت های مختلف بدن انسان مثل پوست، مو، خون، ادرار و حتی شیر مادر و جفت جنین یافت شده اند. برخی  از اجزای این محصولات از طریق تداخل در عملکرد غدد داخلی، منجر به بیماری هایی همانند سرطان، ناباروری و سقط های مکرر می شوند. شرکت بهزیست دانش نارون با هدف خود در جهت حفظ سلامت انسان ها و محیط زیست اقدام به تولید محصولات زیست تخریب پذیر بر پایه مواد گیاهی کرده است.