حملات قلبی و میکروپلاستیک ها

نتایج یک مطالعه که در گروه علوم پزشکی و جراحی پیشرفته دانشگاه کامپانیا انجام شد، نشان می دهد که میکروپلاستیک‌ها و نانوپلاستیک‌ها (MNPs) به عنوان یک عامل خطر بالقوه برای بیماریهای قلبی- عروقی محسوب می شوند.

روش‌

در این تحقیق، یک مطالعه مشاهده ای، چند مرکزی و پیش‌بینی‌کننده روی بیمارانی که در حال انجام جراحی اندارتراکتومی کاروتید برای بیماری عروق کاروتید بی‌علامت بودند، انجام شد. نمونه‌های پلاک کاروتید برداشته شده برای بررسی حضور  MNPs با استفاده از pyrolysis–gas chromatography–mass spectrometry ، آنالیز ایزوتوپ‌های پایدار و میکروسکوپ الکترونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بیومارکرهای التهابی با استفاده از روش ایمونوسوربنت enzyme-linked و آزمایش ایمونوهیستوشیمیایی ارزیابی شدند. پیامد اولیه ترکیبی از انفارکتوس میوکارد غیرکشنده، سکته مغزی غیرکشنده، یا مرگ به هر علتی در میان بیماران دارای پلاک حاوی MNP و بیماران دارای پلاک فاقد این مواد بود. پیامد ثانویه شامل سطوح بیومارکرهای بافتی اینترلوکین-18، اینترلوکین-1β، فاکتور نکروز تومور α (TNF-α)، اینترلوکین-6، CD68، CD3 و کلاژن در بیماران دارای شواهد MNPs در مقایسه با بیماران بدون این ترکیبات بود.

بیماران

بیمارانی با سن بین 18 تا 75 سال که تنگی شریان کاروتید داخلی بدون علامت با درجه بالا (بیش از 70٪) در خارج جمجمه داشتند و قرار بود تحت عمل جراحی اندارترکتومی کاروتید قرار بگیرند، واجد شرایط این تحقیق بودند. شواهد نارسایی قلبی، نقص دریچه ای، نئوپلاسم های بدخیم یا علل ثانویه فشار خون بالا، به عنوان معیارهای خروجی مدنظر قرار گرفتند. بیمارانی که پس از جراحی و قبل از ترخیص دچار مشکل شده و اطلاعات ناقصی داشتند یا در دوره پیگیری فوت شدند، از آنالیزها حذف شدند.

نتایج

تعداد 304 بیمار در این تحقیق ثبت‌ نام کردند و 257 نفر یک دوره پیگیری را به مدت 34 ماه به اتمام رساندند. پلی‌اتیلن در پلاک شریان کاروتید 150 نفر از بیماران با سطح میانگین21.7±24.5  میکروگرم در یک میلی‌گرم پلاک شناسایی شد؛ همچنین 31 بیمار مقادیر قابل اندازه‌گیری ای از پلی‌وینیل کلرید با سطح میانگین 5.2±2.4 میکروگرم در هر میلی‌گرم پلاک داشتند. میکروسکوپ الکترونی حضور ذرات خارجی با لبه های دندانه دار را در ماکروفاژهای پلاک و به صورت پراکنده در دبری های خارجی آشکار ساخت. بررسی رادیوگرافیک نشان داد که برخی از این ذرات حاوی کلر بودند. بیمارانی که MNPs در داخل آتروم برای آن ها شناسایی شده بود، در معرض خطر بالاتری برای پیامد اولیه (ترکیبی از آنفارکتوس میوکارد، سکته، یا مرگ به هر علتی) نسبت به بیمارانی بودند که این مواد در آنها تشخیص داده نشده بود.

16 اسفند 1402

منبع: Published March 6, 2024

DOI: 10.1056/NEJMoa2309822

This post is also available in: English